ISBN: 978-83-7977-038-0
Język wydania: polski
Rok wydania: 2015
Liczba stron: 344
Format (cm): 14 x 21
Rodzaj oprawy: twarda

Andrzej Coryell

Niewierność nad wiernościami. Aforyzmy i mała proza

Brutalnie realistycznymi, surrealistycznymi czy poetyckimi aforyzmami i myślami, pogrupowanymi w książce tematycznie, Andrzej Coryell w sposób przewrotny opowiada historię świata i ludzkości. To książka totalna, którą urzeka lekkością (pomimo trudnych tematów, jakie niejednokrotnie podejmuje) i poczuciem humoru, które nigdy nie jest wymierzone przeciw człowiekowi i dobru. Te celne myśli pobudzają wyobraźnię i prowokują do zastanowienia.

Recenzja książki

Fragment recenzji książki na portalu literacko-filozoficzno-kulturalnym AR[e]TE:

(...) Zbiór aforyzmów A. Coryella można tematycznie podzielić na obyczajowe, społeczne, polityczne, religijne i, przede wszystkim, filozoficzne, a o ich literackości przesądza nie tylko postawa podmiotu-narratora, poruszyciela myśli, ale również intertekstualny, erudycyjny charakter. Autor chętnie sięga po obrazy i wzorce nam bliskie: wykorzystuje motywy, postacie i wydarzenia biblijne oraz mitologiczne. Rozdział Słowo o szatańskim zakładzie w pełni poświęcony jest przypowieści o Hiobie. Starotestamentowy bohater do dziś pozostaje paradygmatem niezawinionego cierpienia i odpowiedzią na wszystkie nieszczęścia, które spotykają człowieka (sławne pytanie: dlaczego ja). Księga Hioba do dziś inspiruje humanistów, a pytanie o sens cierpienia (hiobowe cierpienie) wraca jak bumerang. W jednej kilkuzdaniowej formie czytamy: „Żal nam Hioba. A co z jego żoną? Czyż nie należy jej się nasze współczucie? I ona stanęła nad przepaścią, tracąc dzieci. A to, że miała później znowu siedmiu synów i trzy córki, bez końca przypominało jej o tym nieszczęściu” (s. 74). Krótką wypowiedzią autor detronizuje centralną postać Księgi, stawia pytania o los, zabrzmi trywialnie, „drugiego człowieka”. W innym miejscu odbiorca zmierzy się z tak odważną refleksją: „Nie powinieneś był zakładać się o Hioba – rzucił Szatan Jahwe. – Nie znałeś wyniku? Popełniłeś ludzki błąd” (s. 78). Z aksjomatu Bóg jest wszechmocny i przenikający nasze umysły. Jest a priori. Pytać zatem trzeba: dlaczego Bóg popełnił ludzki (czyli ułomny) błąd?(...)

Mariusz Rakoski