Szukaj produktu:

Wpisanie znaku 'spacji' zainicjuje wczytanie podpowiedzi.

Chcesz skorzystać ze szczegółowej wyszukiwarki?
Kliknij tutaj.


Szukaj w serwisie:

H

Marek Hałub (ur. 1957)

Marek Hałub ‒ polski filolog, prof. dr hab. nauk humanistycznych, profesor zwyczajny Instytutu Filologii Germańskiej Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego. Absolwent germanistyki Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1980-1982 pracował w wydawnictwie Uniwersytetu Wrocławskiego, a od 1982 r. w Instytucie Filologii Germańskiej UWr. Od 1999 jest kierownikiem Zakładu Kultury Krajów Niemieckojęzycznych i Śląska, w tym samym roku został zatrudniony na stanowisku profesora UWr. Członek Rady Naukowej czasopism „Arbitrium” i „Studia Germanistica”, współwydawca serii naukowych „Germanica Wratislaviensia” i „Śląska Republika Uczonych”, autor ponad 100 publikacji naukowych, organizator i współorganizator wielu międzynarodowych konferencji i seminariów naukowych w Polsce i Niemczech.

Publikacje autora wydane u nas

Peter Handke (ur. 1942)

Peter Handke

Peter Handke ‒ austriacki pisarz i tłumacz. W wieku 12 lat publikował już swoje pierwsze teksty w czasopiśmie „Pochodnia” redagowanym przez mieszkańców bursy w której mieszkał jako dziecko. Rozpoczął studia prawnicze, jednak pierwsze sukcesy literackie sprawiły, że rzucił studia i całkowicie poświęcił się pisarstwu. Zadebiutował w 1966 r. powieścią Szerszenie. Szeroki rozgłos zapewniła mu sztuka Publiczność zwymyślana wydana w tym samym roku. Autor jest jednym z założycieli niemieckiego wydawnictwa Verlag der Autoren. Laureat wielu nagród, m.in. Nagrody im. Gerharta Hauptmanna, Nagrody Franza Kafki, a także Nagrody Nobla w dziedzinie literatury za 2019 r.

 

 

 

 

Źródło zdjęcia: Wild + Team Agentur - UNI Salzburg; na Commons przeniesiono z de.wikipedia. Oryginalnym przesyłającym był Mkleine z niemieckiej Wikipedii, CC BY-SA 3.0

Publikacje autora wydane u nas

Jan Harasimowicz (ur. 1950)

Jan Harasimowicz ‒ polski historyk sztuki i kultury, specjalizujący się w historii sztuki nowożytnej, sztuce renesansu i manieryzmu. Profesor nauk humanistycznych, nauczyciel akademicki, związany z uczelniami we Wrocławiu i Toruniu. Ukończył historię sztuki i filozofię na Wydziale Historyczno-Filozoficznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Od czasów ukończenia studiów w 1975 r. związany jest zawodowo z Uniwersytetem Wrocławskim. Pełni funkcję dyrektora Muzeum Uniwersytetu Wrocławskiego. Jego badania naukowe skupiały się na trzech głównych obszarach: badaniu historii nowożytnej sztuki i kultury śląskiej, zwłaszcza w XVI i pierwszej połowie XVII w.; analizie historii sztuki w krajach Europy Środkowowschodniej, szczególnie Brandenburgii, Pomorza, Prus Królewskich, zwłaszcza Gdańska i Wielkopolski, oraz sztuki miejskiej; a także na rozważaniach nad teologią obrazu i relacjami sztuki z religią w okresie reformacji, kontrreformacji i nowożytnej konfesjonalizacji. Jest członkiem Komisji Historii Kultury Komitetu Nauk Historycznych PAN, prezesem Polskiego Towarzystwa Badań Reformacji, członkiem Rady Naukowej Muzeum Narodowego w Szczecinie, Polsko-Niemieckiej Grupy Roboczej Historyków Sztuki i szeregu innych Instytucji w Görlitz, Moguncji, Dreźnie i Stuttgarcie oraz uczestnikiem wielu międzynarodowych projektów badawczych i edytorskich. W 2004 r. został laureatem Nagrody Kulturalnej Dolnej Saksonii. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi (2005) oraz Złotą Odznaką Honorowa Zasłużony dla Województwa Dolnośląskiego (2013).

Publikacje autora wydane u nas

Wilhelm Hauff (1802‒1827)

Wilhelm Hauff

Wilhelm Hauff – niemiecki pisarz z okresu romantyzmu. Studiował filozofię, filologię i teologię w Tybindze. Jest autorem noweli, baśni i powieści. Baśnie Wilhelma Hauffa są ukoronowaniem dorobku tego przedwcześnie zmarłego pisarza niemieckiego. W swojej formie nawiązują one do znanych podówczas tekstów tego gatunku ze zbioru Braci Grimmów oraz do tradycji XVIII-wiecznych francuskich contes des fees.

 

 

 

Źródło zdjęcia: J. Behringer - Klaus Günzel: Die deutschen Romantiker. Artemis, Zürich 1995, ISBN 3-7608-1119-1, Public Domain

Publikacje autora wydane u nas

Carl Hauptmann (1858‒1921)

Carl Hauptmann

Carl Hauptmann, pseudonim Ferdinand Klar ‒ niemiecki pisarz. Był wszechstronnym twórcą literackim. Zajmował się prozą, dramatem oraz poezją. Jego wczesne dzieła reprezentowały naturalizm, podczas gdy w późniejszym okresie związany był z ekspresjonizmem. Jego pierwszym tekstem literackim było opowiadanie Sonnenwanderer, które powstało w Charlottenburgu. W 1890 r. zostało opublikowane w czasopiśmie „Freie Bühne”. Rok później, w tym samym czasopiśmie, ukazał się jego szkic Frühlingsnacht, który był pierwszym utworem napisanym w Szklarskiej Porębie. W tym czasie Hauptmann ukończył również swoją rozprawę doktorską zatytułowaną Metaphysik in der modernen Physiologie. Większość jego dzieł powstała w Szklarskiej Porębie, gdzie mieszkał od 1891 r. Prywatnie był starszy bratem Gerharta Hauptmana ‒  laureata nagrody Nobla. W domu w Szklarskiej Porębie, w którym mieszkał razem z bratem, a od 1901 r. już tylko z żoną, obecnie znajduje się Oddział Muzeum Karkonoskiego w Jeleniej Górze – „Dom Carla i Gerharta Hauptmannów w Szklarskiej Porębie”.

 

 

Źródło zdjęcia: public domain

Publikacje autora wydane u nas

Václav Havel (1936‒2011)

Václav Havel ‒ czeski pisarz i dramaturg, działacz antykomunistyczny. Dziewiąty i ostatni prezydent Czechosłowacji (1989–1992) oraz pierwszy prezydent Czech (1993–2003). W latach 60. był aktywny w teatrze Divadlo Na zábradlí (Teatr na Balustradzie), gdzie zyskał rozgłos dzięki wystawieniu sztuk takich jak Zahradní slavnost (1963) i Vyrozumění (Powiadomienie, 1965). Podczas Praskiej Wiosny zaangażował się w dyskusje polityczne, opowiadając się za stworzeniem demokratycznego społeczeństwa. Po krwawym stłumieniu ruchu reformatorskiego przez państwa członkowskie Układu Warszawskiego został objęty zakazem publikacji, stając się jednym z najbardziej znanych dysydentów i krytyków systemu komunistycznego, popierając ideę demokratyzacji społeczeństwa. Angażował się w obronę więźniów politycznych oraz współtworzył inicjatywę obywatelską na rzecz Kartoteki 77, co przyniosło mu międzynarodową renomę, lecz także spotkało się z represjami, w wyniku których spędził około 5 lat w więzieniu. Oprócz pracy teatralnej, jest również autorem wpływowego eseju Moc bezmocných (Siła bezsilnych, 1978). Jako pisarz jest znany na całym świecie ze swoich dramatów pisanych w duchu teatru absurdu. W sztukach zajmował się między innymi tematyką władzy, biurokracji i języka. W esejach i listach z więzienia, oprócz analizy polityki, poruszał zagadnienia filozoficzne: wolności, władzy, moralności i transcendencji. Poświęcał się także poezji eksperymentalnej – tego typu wiersze (w tym kaligramy), pisane w latach 60., zawiera zbiorek Antikódy. Po wybuchu tzw. aksamitnej rewolucji w listopadzie 1989 r., zaangażował się w tworzenie antykomunistycznego Forum Obywatelskiego. Jako kandydat tego ruchu, w 1989 r. został wybrany na prezydenta Czechosłowacji. Dążył do przekształcenia kraju w demokrację parlamentarną oraz do zintegrowania go z politycznymi strukturami Zachodu, jednak nie zdołał zapobiec rozpadowi Czechosłowacji w 1992 r. Od 1993 r., przez dwie kadencje, sprawował urząd prezydenta Republiki Czeskiej, dążąc do integracji kraju z NATO i przygotowując go do przystąpienia do Unii Europejskiej.

Publikacje autora wydane u nas

Lothar Herbst (1940-2000)

Lothar Herbst ‒ poeta, działacz opozycji demokratycznej w okresie PRL. Ukończył filologię polską na Uniwersytecie Wrocławskim. Po studiach podjął pracę na uczelni. W drugiej połowie lat 60. był związany z grupą literacką Agora. W swoich badaniach zajmował się przede wszystkim awangardą krakowską i kulturą studencką. Od 1964 r. był związany z prasą kulturalną m.in. „Agorą”, „Młodą sztuką”, „Nową kulturą”, „Literaturą Ludową” oraz pismem studenckim „Konfrontacje”. W latach 1990–2000 był redaktorem naczelnym, a następnie prezesem zarządu Polskiego Radia Wrocław. Jako poeta debiutował tomem Pejzaże w 1970 r. Został odznaczony przez Prezydenta RP na uchodźctwie Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1989) oraz pośmiertnie Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2006).

Publikacje autora wydane u nas

Włodzimierz Herman (ur. 1937)

Włodzimierz Herman ‒ polski reżyser teatralny, tłumacz, autor książek o tematyce teatralnej. Po ukończeniu historii na Uniwersytecie Wrocławskim oraz reżyserii w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie, pełnił funkcję reżysera i kierownika artystycznego Studenckiego Teatru Kalambur we Wrocławiu w latach 1962–1968. Następnie rozpoczął pracę jako reżyser w Teatrze Polskim we Wrocławiu. W związku z falą politycznego antysemityzmu w 1970 r. w Polsce wyemigrował i osiadł ostatecznie w Danii, gdzie po okresie pracy reżyserskiej w Zurychu zrealizował ponad sto produkcji na scenach eksperymentalnych i w większych teatrach. Realizował własne projekty artystyczne na deskach Teatru Królewskiego w Kopenhadze, gdzie miał okazję inscenizować między innymi Hamleta (we współpracy z Janem Kottem) oraz Ambasadora Sławomira Mrożka (pierwsza europejska premiera). W ramach współpracy z Teatrem Radia Duńskiego przygotowywał słuchowiska adaptując teksty takie jak Szewcy Witkacego oraz jednoaktówki Mrożka. Jego prace reżyserskie miały miejsce również w Nowym Jorku (Jean Cocteau Repertory Theatre), Moskwie, Budapeszcie oraz w Szwecji. Po wielu latach przerwy w kontaktach z polskim teatrem, w 2014 r. zaprezentował w Warszawie swój kabaret filozoficzno-literacki pt. Kierkegaard, czyli z papierów jeszcze żyjącego, we współpracy z aktorami Teatru Narodowego. W 2000 r. został odznaczony przez Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej. Jest laureatem prestiżowej Nagrody Teatralnej im. Hermana Banga. Autor dwóch książek: Filozof na scenie, czyli moja przygoda teatralna z Kierkegaardem. Wrocławska nostalgia (2015), Mój dybuk. W poszukiwaniu tożsamości: drogi, bezdroża, dygresje (2017).

Publikacje autora wydane u nas

Max Herrmann-Neiße (1886‒1941)

Max Herrmann-Neiße ‒ niemiecki pisarz, poeta i publicysta. Studiował germanistykę w Monachium i Wrocławiu. W 1906 r. opublikował swój debiutancki tomik wierszy Ein kleines Leben. Od 1909 r. pracował jako krytyk teatralny w nyskiej gazecie „Neisser Tageblatt”. Zyskał rozgłos dzięki publikacji wierszy w czasopismach „Die Aktion” i „Pan”. W 1913 r. wydał cykl Porträte eines Provinztheaters, co wywołało skandal i spowodowało utratę pracy w gazecie. Rozpoczął prace nad powieścią Cajetan Schaltermann w 1914 r., jednak z powodu trudności z cenzurą ukazała się dopiero w 1920 r. W czasie I wojny światowej jego teksty publikowane były głównie w pacyfistycznych czasopismach. Oprócz poezji, napisał kilka mniej znanych komedii głównie w latach 1919–1922, z których najbardziej znaną była Josef der Sieger, będąca parodią sztuki Gerharta Hauptmanna Und Pippa tantzt!. W 1933 r. pisarz opuścił Niemcy i udał się na emigrację. Po krótkim pobycie w Zurychu, gdzie w 1936 r. wydał jedyny opublikowany na emigracji tomik wierszy Um uns die Fremde, udał się do Londynu ‒ tam spędził ostatnie lata swojego życia.

Publikacje autora wydane u nas

Arno Herzig (ur. 1937)

Arno Herzig ‒ niemiecki historyk, specjalista z zakresu historii nowożytnej, znawca dziejów Śląska. W młodości mieszkał w Gorzanowie na Ziemi Kłodzkiej. W 1946 r., razem z matką, został przymusowo przesiedlony do zachodnich Niemiec. Studiował historię, germanistykę i geografię na uniwersytecie w Würzburgu. W 1965 r. doktoryzował się, a w 1973 r. habilitował. Był profesorem na uniwersytetach w Essen i Hamburgu. Aktywnie uczestniczył w licznych projektach badawczych dotyczących historii reformacji i rekatolicyzacji, historii społecznej i politycznej Niemiec w XVIII i XIX wieku, stosunków niemiecko-żydowskich oraz historii Śląska. Jest członkiem Historische Kommission für Schlesien (Komisji Historycznej Śląska), Kręgu Leo Baecka oraz Polsko-Niemieckiego Towarzystwa Uniwersytetu Wrocławskiego. Przez wiele lat prowadził wspólne badania z polskimi naukowcami, głównie z Uniwersytetu Wrocławskiego, które zaowocowały licznymi publikacjami, również w języku polskim. Prace Herziga dotyczące Śląska spotkały się z uznaniem recenzentów, którzy podkreślają ich wysoki poziom naukowy oraz obiektywność w przedstawianiu złożonych losów regionu. Z okazji 70. rocznicy urodzin, polscy przyjaciele i współpracownicy przygotowali księgę pamiątkową pt. Z Gorzanowa w świat szeroki. Studia i materiały. W 2010 r. Herzig, za swoje dokonania i monografie dotyczące Śląska, został laureatem polsko-niemieckiej Nagrody Kulturalnej Śląska Landu Dolnej Saksonii (Kulturpreis Schlesien des Landes Niedersachsen).

Publikacje autora wydane u nas

Marian Hess (1941‒2010)

Marian Hess ‒ polski etnograf, rzeźbiarz, malarz, pasjonat miejscowych legend i zwyczajów. W latach 1968–1988 mieszkał i tworzył w Dwerniku. Twórca regionalnej legendy o Biesie i Czadach, która stała się głównym źródłem inspiracji dla jego dalszej twórczości. Wokół jego domu znajdowała się wystawa rzeźb, którą odwiedzali zarówno harcerze, jak i turyści, a sam Marian Hess opowiadał odwiedzającym o kulturze regionu. W 1997 r. przeniósł się do Niemiec, gdzie spędził resztę życia. W 2005 r. opublikował swoją pierwszą książkę Kim ja jestem. Między snem a jawą… która w 2007 r. została przetłumaczona na język niemiecki. Do końca życia mieszkał w Krefeld w Westfalii, kontynuując tworzenie rzeźb inspirowanych lokalnymi podaniami o Gnomach i Koboldach.

Publikacje autora wydane u nas

Wolfgang Hilbig (1941‒2007)

Wolfgang Hilbig ‒ niemiecki pisarz i poeta. W dzieciństwie mieszkał u dziadka, który po opuszczeniu Polski osiedlił się w saksońskim zagłębiu węgla brunatnego. Po zdobyciu kwalifikacji tokarza, pracował jako narzędziowiec, pomocnik ślusarza, sprzątacz w gospodzie oraz przez 10 lat jako palacz w Meuselwitz i Berlinie Wschodnim. Od 1981 r. poświęcił się pisarstwu. W 1985 r. przeprowadził się do Republiki Federalnej Niemiec. Był samoukiem, zdobywał wiedzę na kursach w robotniczych kręgach pisarskich i na warsztatach poetyckich. Pomimo wielokrotnego wykluczania z tych kursów z powodu „niewłaściwych” wypowiedzi politycznych, nie zrezygnował z dążenia do bycia pisarzem w NRD. Przez 15 lat pisał, ale jego teksty pozostawały w szufladzie. Pierwszy tomik jego poezji, zatytułowany abwesenheit (nieobecność), zostałby prawdopodobnie wstrzymany w RFN z powodu aresztowania autora. Hilbig zdobył rozgłos dzięki opowiadaniom takim jak Die Weiber, Alte Abdeckerei, Die Angst vor Beethoven, Aufbrüche. Przez krytyków był określany jako „ekspert w rozsiewaniu różnego rodzaju wątpliwości”, skupiający swoją uwagę na tym, co niepewne, a swoje ambicje na próbach sformułowania tego. Laureat wielu nagród, w tym Kranichsteiner-Literaturpreis (1987), nagrodę im. Ingeborgi Bachmann (1989), Berlińską Nagrodę Literacką (1992), Bremeńską Nagrodę Literacką (1994), Nagrodę Wolnej Saksonii im. Lessinga (1997) oraz Nagrodę im. Georga Büchnera (2002).

Publikacje autora wydane u nas

Hugo von Hofmannsthal (1874‒1929)

Hugo von Hofmannsthal ‒ austriacki pisarz, poeta i dramaturg epoki modernizmu. Przedstawiciel symbolizmu i secesji w literaturze niemieckojęzycznej. Pierwsze wiersze opublikował w wieku 16 lat. Studiował prawo, a następnie romanistykę na uniwersytecie w Wiedniu. W tym czasie wydał dramat Śmierć Tycjana, potem Szaleniec i śmierć. Był zafascynowany psychoanalizą Freuda i ideami Nietzschego, aktywnie współpracował z Richardem Straussem od 1909 r., pisząc libretta do jego oper. W 1920 r., wraz z Maxem Reinhardtem, wznowił tradycję festiwalu muzyki i teatru w Salzburgu. Zmarł na udar mózgu w swoim domu pod Wiedniem (Hofmannsthal-Schlössl) w dniu pogrzebu swojego młodszego syna, Franza, który popełnił samobójstwo kilka dni wcześniej.

Publikacje autora wydane u nas

Aleksandra Hołubecka-Zielnica (ur. 1937)

Aleksandra Hołubecka-Zielnica ‒ badaczka pogranicza regionu dolnośląsko-wielkopolskiego, kronikarka sycowskich dziejów, nauczycielka. Ukończyła Studium Nauczycielskie we Wrocławiu, a po dwóch latach pracy w szkole podjęła studia etnograficzne na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Wrocławskiego. Swoimi licznymi publikacjami nie pozwala zapomnieć o ziemi sycowskiej czasów powojennych, o nieistniejącym już zamku, jak i o samej rodzinie Bironów. Rezultatami swych poszukiwań dzieli się m.in. z czytelnikami „Gazety Sycowskiej”, w której ukazały się cykle publikacji: Pamiętny styczeń 1945, Wojny po wojnie, Ostatnie dożynki. Autorka książki Był taki czas... Pogranicze polsko-niemieckie (Syców - Kępno - Ostrzeszów) wydanej w 2011 r. (wydanie drugie - 2018).

Publikacje autora wydane u nas

Norbert Honsza (1933‒2020)

Norbert Honsza ‒ germanista, kulturoznawca, niemcoznawca, emerytowany profesor zwyczajny Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1970–2003 kierował Zakładem Współczesnej Literatury i Kultury Niemieckiej w Instytucie Filologii Germańskiej. Jego specjalnością były literatura i kultura niemiecka we wszystkich epokach, ze szczególnym uwzględnieniem XX wieku, a także stosunki polsko-niemieckie oraz krytyka literacka. Absolwent germanistyki na Uniwersytecie Wrocławskim. Był członkiem komitetu redakcyjnego czasopisma „Arbeiterstimme”. W 1963 r. obronił doktorat, a habilitację uzyskał w 1970 r. Prowadził wykłady gościnne na uniwersytetach w Bochum, Siegen i Hamburgu. Prezentował referaty na licznych kongresach i sympozjach naukowych w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Był członkiem kilku krajowych i międzynarodowych towarzystw naukowych. W 2003 r. został laureatem Nagrody Kulturalnej Śląska przyznawanej przez Kraj Dolnej Saksonii. W latach 1993–2003 pełnił funkcję redaktora naczelnego pisma „Germanica Wratislaviensia”; był współwydawcą czasopisma „Zbliżenia Interkulturowe” Uniwersytetu Wrocławskiego (1990‒2006). Współwydawcą pisma "Zbliżenia Interkulturowe. Polska-Niemcy-Europa. Polityka. Kultura. Społeczeństwo” Wyższej Szkoły Studiów Międzynarodowych w Łodzi (2007‒2013), a także był redaktorem serii „Europäische Studien zur Germanistik, Kulturwissenschaft und Linguistik” (2012‒2020). W latach 1970–2003 pełnił funkcję kierownika Zakładu Współczesnej Literatury i Kultury Niemieckiej w Instytucie Filologii Germańskiej Uniwersytetu Wrocławskiego. Od 2003 do 2013 r. był kierownikiem Katedry Języka i Kultury Niemieckiej w Wyższej Szkole Studiów Międzynarodowych w Łodzi, a także profesorem w PWSZ w Raciborzu. W swoim dorobku posiada pozycje książkowe (monografie, podręczniki, redakcje) oraz wiele innych pozycji, w tym: rozprawy, artykuły, eseje, szkice, noty oraz recenzje.

Publikacje autora wydane u nas

Open Access

 

Używamy plików cookies, aby zapewnić najlepszą jakość. Kontynuując korzystanie z naszej strony, zgadzasz się z naszą polityką dotyczącą plików typu cookies.